Browsing by Advisor "Poka-Yio"
Results 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Open Access m.otherΠατάκα, Κατερίνα (Πτυχιακή εργασία, 0026-06-24)Η πτυχιακή μου εργασία αφορά μία έρευνα σχετική με τη δημιουργία ενός ιδρύματος συμβουλετικού χαρακτήρα, από καλλιτέχνες για καλλιτέχνες. Mία έρευνα για την διαμόρφωση μελλοντικών προγραμμάτων, βασισμένη σε δύο πυλώνες, τους καλλιτέχνες του αύριο και τους καταρτισμένους ανθρώπους στο εμπόριο της σύγχρονης τέχνης του σήμερα. Συμπέρασμα αυτής, το χάσμα ανάμεσα στον δημιουργικό κόσμο και τον κόσμο του εμπορίου, με τελικό στόχο να διερευνηθεί εάν η ανάγκη μιας “ενδιάμεσης” πρακτικής που θα ενώνει με διαφάνεια τον δημιουργό με το εμπόριο της τέχνης είναι τελικά ζωτικής σημασίας. Η έρευνα παίρνει μορφή στην εφημερίδα μαζί με όλα τα πορίσματα αυτής και πλαισιώνεται με το μέσο της εγκατάστασης στον εκθεσιακό χώρο της "Νίκος Κεσσανλής" στην Ανωτάτη Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, με την διαμόρφωση ενός "lobby" του ιδρύματος m.other.Item Open Access Υπολογίζοντας λανθασμέναΤσιμούρης, Σάββας (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-26)Στο project ‘miscalculating / υπολογίζοντας λανθασμένα’, παρουσιάζονται τέσσερα έργα που ασχολούνται άμεσα ή έμμεσα με την έννοια του χρόνου. Εστιάζουν κυρίως στην δυσκολία κατανόησης και διαχείρισης αυτού, αλλά και των αντιφάσεων που εμφανίζονται σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Στο ‘never-ending boss battle’, η εγωιστική, αλλά συνάμα πολύ κοινότοπη αντίληψη -ότι μπορούμε να τα προλάβουμε όλα και πως ο χρόνος δεν μας αγγίζει- παραβάλλεται με ένα παιδικό βιντεοπαιχνίδι μάχης. Συνδυαστικά, το ‘eternity is nice, but now I finally wanna die’ είναι ένα ζωγραφικό έργο που εξερευνά το ενδεχόμενο της νίκης απέναντι στον χρόνο, με έπαθλο την αιωνιότητα. Στην συγκεκριμένη οπτική όμως, λόγω της μεταμόρφωσης του χαρακτήρα σε βαμπίρ, η αιωνιότητα μετατρέπεται σε μία βαρετή και ασταμάτητη δυστοπία δίχως νόημα. Η δυσκολία στην διαχείριση και κατανόηση του χρόνου δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της ζωής. Είναι πάντως η πρώτη αιτία που εκκινεί μια σειρά από καθημερινά, προσωπικά, αλλά και συλλογικά προβλήματα που σε συνδυασμό με το πλήθος αποπροσανατολιστικών ερεθισμάτων της εποχής, το αποτέλεσμα είναι ένα. Δυσφορία. Μία δυσφορία που δεν μπορεί να αγνοηθεί και σε κάνει να θες να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Η ακόμα καλύτερα! Να θες να χτυπάς το κεφάλι σου αγκαλιά με τον ίδιο σου τον εαυτό, προσπαθώντας να αφαιρέσεις αυτό το αίσθημα δυσφορίας και να συνεχίσεις την ζωή σου με όση ηρεμία σου έχει απομείνει. Αυτόν τον ατέρμονο κύκλο εικονογραφεί το γλυπτό ‘headbanging’. Τέλος, το ‘cracks above the eyebrows’ ως συνέχεια του προηγούμενου, είναι η ηχητική απεικόνιση ενός μυαλού που συγκρούεται με τις ίδιες του τις σκέψεις, δημιουργώντας αόρατες ρωγμές.