Κώτσιου, ΚωνσταντίναΜονιάκη, Αικατερίνη Γ.2022-12-062022-12-062022https://artia.asfa.gr/handle/artia/352Η πεταλούδα μπήκε στο δωμάτιό μου. Είχαν περάσει πολλές ώρες να κάθομαι στο κρεβάτι. Όταν ήρθε η ώρα να ανάψω το φως, την πήρα χαμπάρι. Δεν είχα καταλάβει τι ήταν αυτό που πετούσε προς τη λάμπα και τρόμαξα προς στιγμήν. Δεν ήξερα πώς να τη βοηθήσω να βγει έξω, άνοιξα το παράθυρο αλλά δεν βγήκε. Είχε επικεντρωθεί στο να πετάει γύρω από το φως. Φοβήθηκα μην καεί και το έκλεισα, έμεινα με το φως της οθόνης του λάπτοπ. Σίγουρα ο ερχομός της πεταλούδας είχε περισσότερο ενδιαφέρον από τη μούφα ταινία που έβλεπα. Μα καλά πώς γίνεται σε όλα τα λαβ στόρι οι χαρακτήρες να είναι τόσο φλατ; Εγώ νομίζω ότι η διαδικασία του έρωτα είναι ένας κύκλος γεγονότων που ακόμα και εάν ολοκληρωθεί είναι προορισμένος να ξαναπαίξει σε λούπα στις ζωές μας. Κάθε φορά που εισχωρούμε στον κόσμο ενός άλλου γινόμαστε καινούρια άτομα, χτίζουμε μαζί έναν νέο κόσμο, που είτε γκρεμιστεί είτε όχι κουβαλάμε πάντα καμμάτια του στις τσέπες μας. Έναν κόσμο ‘δικό μας’, μυστικό και προστατευμένο καλά, που οι δικές μας λέξεις βγάζουν νόημα και έχουν πλάκα. Σίγουρα δεν είμαστε τόσο φλατ. Πάλι δεν βγήκε. Έκατσε στον τοίχο από πάνω μου. Δεν μπορούσα να την πιάσω γιατί φοβόμουν μην κάνω σκόνη τα φτερά της. Κάποια στιγμή ξεχάστηκα και άναψα το φώς, μόνο τότε ξανάρχισε να κάνει βόλτες γύρω από τη λάμπα. Το έκλεισα γρήγορα, δεν την έβλεπα πια, σκάναρα με τα μάτια μου όλο το δωμάτιο και τελικά την εντόπισα. Ήταν πάνω στο αγαπημένο μου φλοράλ φόρεμα, μέσα στη μισάνοιχτη ντουλάπα. Γέλασα, μάλλον την ξεγέλασαν τα λουλούδια αλλά αφού της αρέσει ΟΚ. Μου έκανε παρέα για περίπου τρεις μέρες, παρ’ότι το παράθυρο ήταν ανοιχτό. Μια την έβλεπα στον τοίχο ψηλά, μία κρυβόταν στη ντουλάπα. Χάρηκα με την επίσκεψη, πάντα ήθελα να κάνω τατού μια πεταλούδα. Η πεταλούδα είναι η ελπίδα, πετάει στο φως, είναι πολύχρωμη και εύθραυστη. Ζει στην καλοκαιρία, είναι στιγμή. Το πέταγμά της είναι μονοπάτι γύρω από το φως και ανάλαφρο σαν τον αέρα, στο δρόμο της είναι τα λουλούδια. Όταν ερωτευόμαστε έχουμε πεταλούδες στο στομάχι. Η πεταλούδα μεταμορφώνεται, βγαίνει από το κουκούλι της - εξέλιξη. Από την άλλη, πάνω απ’όλα μια πεταλούδα πρέπει είναι ελεύθερη, ίσως δεν έχει καμία δουλειά ακίνητη πάνω στο σώμα μου. Πώς θα φαίνονται άραγε τα τατού μου επάνω μου όταν μεγαλώσω; Δεν ξέρω αν κατάφερε να φύγει ποτέ, ή αν έμεινε για πάντα στη ντουλάπα και θα τη βρω όταν μαζέψω τα καλοκαιρινά μου ρούχα. Πάντως στο τέλος της τρίτης μέρας δεν την ξανασυνάντησα. Αναρωτιέμαι τι σκέψεις θα μου πυροδοτήσει η επόμενη πεταλούδα στο δωμάτιό μου, αν μπει20elΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 ΔιεθνέςΠτυχιακές εργασίεςΧαρακτικήΞυλογραφίαΜεταξοτυπίαΟξυγραφίαΜονοτυπία με καρμπόνΠτυχιακή εργασία