Χαρβαλιάς, Γιώργος, 1956-Νάσιος, Αχιλλέας, 1963-2022-11-242022-11-242005https://artia.asfa.gr/handle/artia/191Βιβλιογραφία: σ. 57Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης"Ανέκαθεν, όπως η ιστορία ομολογεί, ο άνθρωπος προσπαθούσε να σημασιοδοτήσει μέσω της Τέχνης, με ποικιλόμορφους τρόπους, βιωματικά μοντέλα, τα οποία επιδέχονται ερμηνείες. Αντικείμενα τα οποία δεν θα μπορούσαν να έχουν καμία απολύτως χρησιμότητα σ’ έναν κόσμο καθαρά υλικό, όχι μόνο δεν έπαψαν να παράγονται, αλλά ακόμη περισσότερο κατέστησαν σημαίνοντα. Η Τέχνη λοιπόν θα μπορούσε κάλλιστα, με ένα τέτοιο σκεπτικό, να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα μιας ανθρώπινης ανάγκης, η οποία σχετίζεται με μια πραγματικότητα όχι τόσο υλική, όσο νοητικο-ψυχικο-πνευματική. Αφορά δηλαδή περισσότερο στο res cogitans και όχι στο res extensa της μεταφυσικής θεωρίας του Ντεκάρτ. Εφόσον βέβαια παραδεχτούμε ότι κάτι τέτοιο ισχύει, είναι σαν να δηλώνουμε αυτόματα τη συγκατάθεσή μας στο ότι προέρχεται (η Τέχνη) από έναν κόσμο άυλο, ο οποίος για κάποιους λόγους, είναι απαραίτητο έως αναγκαίο να «υλοποιηθεί». Η υλική του υπόσταση είναι και ο μοναδικός τρόπος ώστε να καταστεί πρωτίστως αισθητός και κατόπιν ερμηνείας, ίσως αντιληπτός. Η δυνατότητα μορφοποίησης ενός τέτοιου κόσμου δείχνει να αποτελεί τον κυρίαρχο προβληματισμό, αλλά ταυτόχρονα και την βασική ιδιότητα και ικανότητα του καλλιτέχνη, στον οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να αποδοθεί ένας ρόλος παρόμοιος με αυτόν ενός παρατηρητή, που μεταφράζει ελεύθερα μια γλώσσα άυλη σε μιαν άλλη υλική.57elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΔιατριβέςΨηφιακή τέχνηΦωτογραφίαΨηφιακές τεχνικέςΜεταπτυχιακή εργασία