Ντενίση, ΣοφίαΠιρρά, Τζουλιάνα2022-11-292022-11-292019https://artia.asfa.gr/handle/artia/255Περιέχει βιβλιογραφίαΗ παρούσα εργασία έχει σκοπό να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζεται το σώμα των γυναικών που θεωρούνταν ως ελευθέρων ηθών στη ζωγραφική και στη λογοτεχνία. Οι γυναίκες αυτές αποτελούσαν κυρίως μέρος της βιομηχανίας του σεξ από τα μισά εώς τα τέλη του 19ου αιώνα στη Γαλλία. Γίνεται μια σύντομη παρουσίαση της κοινωνικο-πολιτικής κατάστασης της χώρας, της όλο και μεγαλύτερης εξάπλωσης της πορνείας καθώς και της ανάδυσης ενός νέου τρόπου ψυχαγωγίας, με τους χορούς και τα καμπαρέ της Μονμάρτης. Στη συνέχεια αναλύονται έργα καλλιτεχνών της εποχής, που απεικόνισαν κυρίως γυμνά σώματα γυναικών που εργάζονταν είτε ως πόρνες πολυτελείας, είτε μέσα σε οίκους ανοχής. Οι Manet, Cézanne, Gervex, Toulouse-Lautrec, Degas και Picasso άλλαξαν τα δεδομένα της εποχής τους με τον τρόπο που ζωγράφισαν τα σώματα αυτών των γυναικών, στη προσπάθειά τους να αποδώσουν μια ρεαλιστική εικόνα του μοντέρνου κόσμου οπού ζούσαν. Αντίστοιχα, εξετάζονται οι αφηγήσεις του σώματος μέσα από τα μυθιστορήματα των Émile Zola, Joris-Karl Huysmans και Guy de Maupassant, τα οποία επίσης προκάλεσαν για το τολμηρό περιεχόμενο αλλά και για την εκάστοτε περιγραφή της σεξουαλικότητας που εξέφραζαν οι πρωταγωνίστριές τους.80elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΠτυχιακές εργασίεςΓυναικείο σώμαΓυναίκα στην τέχνηΓυμνά πορτραίταΓαλλίαManet Édouard 1832-1883Toulouse-Lautrec Henri de 1864-1901Picasso Pablo 1881-1973Πτυχιακή εργασία