Ξαγοράρης, ΖάφοςΔημητρίου, Μαρία2025-11-032025-11-032025-10https://artia.asfa.gr/handle/artia/778Η πτυχιακή μου εργασία αποτελεί μια εικαστική περιπλάνηση στον μετα-ανθρώπινο κόσμο, μέσα από την έννοια της «ψηφιακής ερήμου». Πρόκειται για έναν συμβολικό τόπο, όπου η τεχνολογία έχει εγκαταλειφθεί και τα ίχνη της έχουν μετατραπεί σε σιωπηλά απομεινάρια. Μέσα από κυκλικές δομές, γλυπτικά στοιχεία και την επιλογή υλικών που φέρουν μνήμη όπως τεχνολογικά κατάλοιπα, δέρμα, μέταλλο και πλακέτες επιχειρώ να δημιουργήσω έναν χώρο που δεν απεικονίζει απλώς το μέλλον, αλλά λειτουργεί ως καθρέφτης του παρόντος. Η «ψηφιακή έρημος» δεν είναι μια φανταστική δυστοπία, αλλά μια μεταφορά για την εσωτερική ξηρασία που προκαλεί η υπερβολική εξάρτηση από την τεχνολογία. Τα έργα μου αποτυπώνουν την απουσία του ανθρώπου, όχι ως φυσική εξαφάνιση, αλλά ως συναισθηματική και κοινωνική απομάκρυνση. Ο θεατής καλείται να περιπλανηθεί σε έναν χώρο όπου η πρόοδος έχει σβήσει και τα ίχνη της έχουν μετατραπεί σε εικαστικά τεκμήρια. Η εργασία μου δεν αρνείται την τεχνολογία, αλλά την παρατηρεί με επίγνωση. Μέσα από την αισθητική της φθοράς, την επιλογή «φτωχών» υλικών και την κυκλική δομή, επιχειρώ να δημιουργήσω μια αφήγηση για την μνήμη, την αποξένωση και την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της σχέσης μας με το ψηφιακό περιβάλλον. Η τέχνη, σε αυτό το πλαίσιο, λειτουργεί ως αρχείο, ως προειδοποίηση και ως ερώτημα για το τι σημαίνει να είμαστε άνθρωποι σε έναν κόσμο που αλλάζει.13elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΤεχνολογίαΑποξένωσηΜνήμηΔυστοπίαΤεχνολογικά κατάλοιπαΨηφιακή φθοράΠτυχιακή εργασίαTechnologyAlienationMemoryDystopiaTechnological residuesDigital decay