Κουμπής, ΤάκηςΒορριάς, Παναγιώτης2024-06-132024-06-132011https://artia.asfa.gr/handle/artia/504Η νεωτερικότητα είχε υποσχεθεί ότι θα εξαλείψει οριστικά τη μάστιγα του φόβου ότι θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από τους πιο τρομακτικούς κινδύνους. Όπως ισχυρίζεται και ο Zigmunt Bauman, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζουν τις κοινωνίες του καιρού μας είναι οι κυριότερες πηγές των πιο τρομερών και ανυπόφορων φόβων μας. Ο φόβος παίρνει τις μεγαλύτερες του διαστάσεις όταν είναι θολός διασκορπισμένος, μετέωρος, δίχως ξεκάθαρη αιτία, δίχως ξεκάθαρη αναφορά και προέλευση. Πλούτος , φτώχεια, δυστυχία, διασκέδαση, μιζέρια, εργατικότητα, απραξία, οικονομική τρομοκρατία, η καταστροφή του πλανήτη, οι προαποφασισμένες αποφάσεις, η εκμετάλλευση, το διαδίκτυο, η τρέλα των μίντια, η διάφανη αρχιτεκτονική με τζάμια, ο αόρατος μεγάλος αδελφός, η διάρρηξη του ιδιωτικού χώρου από όλες τις πλευρές, ο γενικευμένος πεσιμισμός και η γενικότερη εκτροχιασμένη πορεία, όλα αυτά συγκεράζονται σε ένα ασφυκτικό σύστημα (και οι συγκεντρωτικές μεγαλουπόλεις κατέχουν εξέχοντα ρόλο σε αυτό ). Όπως μας πληροφορεί και ο Z. Bauman, η ρευστή, σύγχρονη κοινωνία μας είναι ένα μηχάνευμα που προσπαθεί να κάνει <<βιώσιμη>> τη ζωή με τον φόβο...17elAttribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 InternationalΦόβοςΑβεβαιότηταΑνασφάλειαΟικονομική τρομοκρατίαΕργατικότηταΠλούτοςΦτώχειαΜεταπτυχιακή εργασία