Μπέτσου, ΒίκηΧαρβαλιάς, ΓιώργοςΠαπαδοπούλου, Βέρα2024-12-182024-12-182023-06-23https://artia.asfa.gr/handle/artia/618Η διπλωματική εργασία μου, με τίτλο «Στο Λαιμό», αποτελεί μια διεπιστημονική εξερεύνηση που συνδυάζει την καλλιτεχνική δημιουργία με τη θεωρητική ανάλυση. Περιλαμβάνει δύο διακριτά μέρη: την πειραματική ταινία μικρού μήκους, βασισμένη στο σενάριο μεγάλου μήκους «Στο Λαιμό», και το θεωρητικό κείμενο που εξετάζει θέματα που αναδύονται από τη δημιουργική διαδικασία. Αποσκοπεί να διερευνήσει τη σύνδεση του άγχους με το σώμα, τον χώρο και την αφήγηση, μέσα από μια συνδυαστική προσέγγιση θεωρίας και καλλιτεχνικής πρακτικής. Κεντρικός στόχος είναι να εξεταστεί πώς οι προσωπικές εμπειρίες και τα συναισθήματα μπορούν να μετασχηματιστούν σε καλλιτεχνικό υλικό, αναδεικνύοντας τις ψυχοσωματικές πτυχές της δημιουργικής διαδικασίας. Μεθοδολογία Η μεθοδολογία περιλαμβάνει έναν διττό άξονα: την παραγωγή μιας πειραματικής ταινίας μικρού μήκους και τη συγγραφή θεωρητικού κειμένου. 1. Καλλιτεχνική Δημιουργία: Η ταινία βασίζεται στο σενάριο μεγάλου μήκους «Στο Λαιμό». Οι κινηματογραφικές επιλογές αντλούν έμπνευση από τη δουλειά του Alain Resnais, χρησιμοποιώντας κοντινά πλάνα και αφηρημένα χρονικά πλαίσια για να μεταδώσουν ένταση και υπαρξιακή αβεβαιότητα. 2. Θεωρητική Προσέγγιση: Στο κείμενο, αναλύεται η σχέση του άγχους με το σώμα και ιδιαίτερα με τον λαιμό, ως κόμβο συναισθηματικής καταπίεσης και εκτόνωσης. Η εργασία ενσωματώνει βιωματικά στοιχεία, όπως η δημιουργία ενός παιχνιδιού που αφορά το βιβλίο της Πέπης Ρηγοπούλου “Σώμα, Ικεσία και Απειλή” για τη διαχείριση του άγχους, και εξετάζει τη δυναμική της μυθοπλασίας στη διαπραγμάτευση προσωπικών σχέσεων. 3. Επιρροές και Τεχνικές: Αναλύονται οι μέθοδοι γνωστών καλλιτεχνών, όπως η Abramović και ο Τερζόπουλος, και το πώς αυτές ενσωματώθηκαν στην πρακτική μου. 4 Κυριότερα Αποτελέσματα • Διαχείριση του Άγχους: Το άγχος, αρχικά εμπόδιο, μετατράπηκε σε εργαλείο δημιουργικής έκφρασης. • Σύνδεση Τέχνης και Ζωής: Μέσα από τη διαδικασία, αναδείχθηκε η αλληλεπίδραση μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας. • Επαναπροσδιορισμός της Ασφάλειας: Το έργο ανέδειξε τη σημασία του «σπιτιού» ως σύμβολο ασφάλειας και τον ρόλο του σώματος ως χώρου συναισθηματικής μνήμης. • Εμπλουτισμός της Δημιουργικής Μεθοδολογίας: Η εργασία ανέπτυξε νέες προσεγγίσεις στην αφήγηση, όπου οι κινηματογραφικές πρακτικές και η θεωρητική σκέψη συνυφαίνονται. Συνολικά, η εργασία καταλήγει ότι το άγχος μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνο ως πρόκληση αλλά και ως κινητήρια δύναμη για προσωπική και καλλιτεχνική εξέλιξη, παρέχοντας ένα πλαίσιο για την κατανόηση του πώς το σώμα και η τέχνη αλληλεπιδρούν στο παρόν.113elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΆγχοςΣώμαΠερφόρμανςΠαιχνίδιΜυθοπλασίαΜεταπτυχιακή εργασίαAnxietyBodyPerformanceGameFicêon