Ρούσσου, ΒαρβάραΘανέλλας, Κωνσταντίνος2025-10-132025-10-132025-10-10https://artia.asfa.gr/handle/artia/764Ο Vincent van Gogh υπήρξε μια από τις πιο ιδιοφυείς και ταραγμένες μορφές της τέχνης του 19ου αιώνα, και η εκτενής επιστολογραφία του –κυρίως με τον αδελφό του Theo – αποτελεί καθρέφτη της εσωτερικής του πορείας. Στις επιστολές του αποτυπώνεται όχι μόνο η βαθιά αδελφική σχέση και στήριξη, αλλά και οι αγωνίες του σχετικά με την καλλιτεχνική του ταυτότητα, την πίστη στον Θεό, την αποξένωσή του και τη θέση του στον κόσμο. Η μητέρα του, Anna Cornelia Carbentus, υπήρξε επίσης αποδέκτης σημαντικών γραμμάτων, τα οποία φανερώνουν την ανάγκη του για την οικογενειακή θαλπωρή. Η πρώιμη επαφή του με την Gallery Goupil, όπου εργάστηκε, τον έφερε σε επαφή με το εμπόριο τέχνης, αλλά ταυτόχρονα ενίσχυσε το αίσθημα του ανικανοποίητου. Στη ζωγραφική του ο van Gogh αναζητούσε απελευθέρωση από τις ακαδημαϊκές φόρμες, δίνοντας προτεραιότητα στο συναίσθημα και στο βίωμα και το πέτυχε, ενώ η λογοτεχνία υπήρξε γι’ αυτόν πηγή έμπνευσης και στοχασμού. Ωστόσο, η ψυχική του αστάθεια, που περιγράφεται σε αρκετές επιστολές, τον οδήγησε στην απομόνωση και, τελικά, στην αυτοχειρία. Η αλληλογραφία του, πέρα από προσωπικό ντοκουμέντο, λειτουργεί και ως πολύτιμο κλειδί κατανόησης της ζωγραφικής του και της υπαρξιακής του αγωνίας.67elΕπιστολογραφίαΠίστηΑποξένωσηΖωγραφικήΛογοτεχνίαΨυχική αστάθειαΑυτοχειρίαΠτυχιακή εργασίαCorrespondenceFaithAlienationPaintingLiteratureMental instabilitySuicide