Ναυρίδης, ΝίκοςΒασιλάκης, Αντώνης2025-05-052024-10-22https://artia.asfa.gr/handle/artia/692Τα κεντρικά έργα της έκθεσης, Flowers of Hades και To Be Continued, διαπραγματεύονται την έννοια του θανάτου του εαυτού και της αναγέννησής του από δύο διαφορετικές οπτικές, την προσωπική και τη συλλογική. Το ένα προσωποποιεί τον θάνατο μέσα από τη μητέρα, ενώ το άλλο τον εντοπίζει μέσα από μία σχέση βιομηχανικής παραγωγής και κατανάλωσης. Και τα δύο έργα μιλούν για σχέσεις απώλειας και μετασχηματισμού. Γίνοται χώροι μετάβασης (liminal spaces), σημεία όπου ο εαυτός μεταμορφώνεται και επανέρχεται, αλλάζοντας την κατάστασή του. Ο γενικός τίτλος I’m Sorry; I Can Be Reborn (Λυπάμαι· μπορώ να ξαναγεννηθώ) τοποθετεί τον εαυτό σε δύο στάδια, του πένθους και της αναγέννησης, θέλοντας να περιγράψει την ανάγκη προς μια διαφορετική ταυτότητα.5elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΜητέραΘάνατοςΑναγέννησηΠτυχιακή εργασία