Ξαγοράρης, ΖάφοςΣάββας, Βαγγέλης2025-05-222025-05-222025-02-25https://artia.asfa.gr/handle/artia/700Η παρούσα διπλωματική εργασία εξερευνά την εξέλιξη της αναπαράστασης του τοπίου στην τέχνη, από τις αρχαίες τοιχογραφίες μέχρι τις σύγχρονες ψηφιακές τεχνικές. Ο Βαγγέλης Σάββας ξεκινά από μια προσωπική εμπειρία επιστροφής στον τόπο καταγωγής του, τη Νάξο, που αποτέλεσε το έναυσμα για μια βαθύτερη εικαστική και θεωρητική αναζήτηση γύρω από τον χρόνο, τη μνήμη και την απώλεια του τοπίου. Η εργασία αναλύει την ιστορική εξέλιξη της τοπιογραφίας, με αναφορές στην τοιχογραφία της Άνοιξης από το Ακρωτήρι, τη ρομαντική και ιμπρεσιονιστική προσέγγιση του 19ου αιώνα, τη Land Art του 20ού και τις σύγχρονες πρακτικές με χρήση ψηφιακών μέσων. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τη φωτογραμμετρία και την τρισδιάστατη εκτύπωση ως βασικά εργαλεία καταγραφής και αναπαράστασης, δημιουργώντας «τοπογραφικές λειψανοθήκες» που διατηρούν τη μνήμη των τόπων. Μέσα από παραδείγματα καλλιτεχνών όπως ο Robert Smithson, η Masumi Hayashi, ο John Gerrard και ο Carlos Irijalba, διερευνώνται έννοιες όπως η μετατόπιση, η ρεπλίκα και το αρχείο, αναδεικνύοντας την ένταση μεταξύ αυθεντικότητας και αναπαράστασης. Παράλληλα, τίθενται ερωτήματα γύρω από τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς στην ψηφιακή εποχή, την ευθραυστότητα των αρχείων και τη σημασία του ποιος αποφασίζει τι αξίζει να διατηρηθεί.40elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΤοπίοΑρχείοΨηφιακή τέχνηΡέπλικαΜεταπτυχιακή εργασίαLandscapeArchiveDigital artDisplacementReplica