Σάλλα - Δοκουμετζίδη, Τιτίκα, 1947-Εξάρχου, Αθηνά2022-11-252022-11-252018https://artia.asfa.gr/handle/artia/209Βιβλιογραφία: σ. 214-226Εν αντιθέσει με άλλες ειδικές διδακτικές που χαίρουν πλούσιας βιβλιογραφίας, η διδακτική της ιστορίας της τέχνης δεν διαθέτει ανάλογη εκτενή μελέτη του επιστημονικού της πεδίου. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το βιβλιογραφικό κενό, η παρούσα διατριβή επιχειρεί να αναλύσει τη δομή και τις μεθόδους που συγκροτούν το επιστημονικό προφίλ της διδακτικής της ιστορίας της τέχνης, αποσκοπώντας περαιτέρω στην εξέταση τρόπων εφαρμογής των υποθέσεων της έρευνας στην ελληνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η ερευνητική μέθοδος που ακολουθήθηκε στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό ως προς το θεωρητικό της μέρος στη βιβλιογραφία που συναντάται στη διδακτική των μαθηματικών και της ιστορίας, καθώς και σε εκείνη που καλύπτει τις μεθόδους ερμηνευτικής προσέγγισης του έργου τέχνης στην ακαδημαϊκή ιστορία της τέχνης. Παράλληλα, διενεργήθηκε πρακτική έρευνα σε δείγμα ελληνικών σχολείων ώστε να συλλεχθούν στοιχεία προς επίρρωση ή διάψευση των αρχικών υποθέσεων που διατυπώθηκαν ως υπόστρωμα της διατριβής. Κατάληξη της έρευνας ήταν η πρόταση ενός εναλλακτικού σχεδίου οργάνωσης του σχολικού μαθήματος, που δεν ακολουθεί κατ’ ανάγκη τις προδιαγραφές του επίσημου αναλυτικού προγράμματος, αλλά δομείται πάνω σε διδακτικές καταστάσεις που εμπνέονται από τα ευρήματα της ποιοτικής έρευνας και απαντούν σε συγκεκριμένα φαινόμενα και προβλήματα της σχολικής πρακτικής. Δεδομένης της πολυπλοκότητας και της ιδεολογικής φόρτισης του πεδίου της εκπαίδευσης, η σημασία του παρόντος εγχειρήματος έγκειται κυρίως στην καλλιέργεια του εδάφους για τον εμπλουτισμό της μελέτης του αντικειμένου αυτού στο μέλλον.226elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΔιατριβέςΜέση εκπαίδευσηΙστορία της τέχνηςΔιδακτορική διατριβή