Φαμέλης, Πάνος, 1979-2022-11-232022-11-232008https://artia.asfa.gr/handle/artia/130Βιβλιογραφία: σ. 17-18Θεωρητικό σκέλος Μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίαςΑυτό που αποτυπώνεται στη ζωγραφική δεν είναι ο θάνατος ο ίδιος, αλλά οι αναπληρώσεις των σταδίων του, αναπόφευκτα μέσω ζωντανών οργανισμών ακόμα και διαμέσου σκελετών που αποτελούν αναμνήσεις θανάτου. Ο χαρακτηρίζει το πτώμα ως «φάντασμα», μια αναπαράσταση του έμβιου οργανισμού που δεν έχει ερειπωθεί. Στον πυρήνα τιης προβληματικής του βρίσκεται η φράση «ο θάνατος είναι το άλλο όνομα της ζωής». Με αυτή την τοποθέτηση, μας οδηγεί να σκεφτούμε τις δύο αυτές έννοιες ως μία ενότητα. Θα λέγαμε πως η εν λόγω αναλυτική συμπυκνώνεται στα λόγια του Pontevia και στην προκειμένη περίπτωση, εκφράζεται μέσω εικόνων που «παραπέμπουν» σε πορτραίτα και συνίστανται από μία φόρμα απουσίας εντός ενός περιγράμματος κάποιας παρουσίας. Αυτό όμως που διακρίνεται σε οποιαδήποτε μορφή έκφρασης και ιδίως στην τέχνη, ασχέτως του τι προσδιορίζει και πως, είναι μία κατάθεση ψυχής εκφρασμένη μέσω κάποιων υλικών. Άρα μία κατάθεση ενός κομματιού της ύπαρξης, που εμπεριέχει και τον αντιθετικό της προσδιορισμό.18elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΔιατριβέςΘάνατοςΤέχνηΘάνατος και εικόναΜεταπτυχιακή εργασία