Ρεντζής, Θανάσης, 1947-Βαρβαλούκα, Κυριακή2024-01-192024-01-192023https://artia.asfa.gr/handle/artia/434Το VALEDIRECTORY είναι το αποτέλεσμα μίας πορείας που ξεκίνησε από την παραδοσιακή γλυπτική και την ανάγκη εξερεύνησης θεμάτων που έχουν να κάνουν με τον φαντασιακό και μυθολογικό κόσμο. Πρώτη ανάγκη υπήρξε η εξερεύνηση υβριδικών πλασμάτων, άλλα από τις μυθολογίες του κόσμου και άλλα από πειραματικές συνθέσεις. Στα επόμενα ακαδημαϊκά βήματα και με την ανάγκη εξερεύνησης των 3D μηχανών, τα πλάσματα κινήθηκαν στις μυθολογίες της Ευρώπης με βασικά ερεθίσματα, τον Nosferatu και τις ιστορίες του Λαβκραφτ για τον Cthulhu. Άλλοτε με πειραματισμούς σε μεμονωμένα όντα, άλλοτε με την ένταξή τους σε εικονικά περιβάλλοντα η εξερεύνηση συνεχιζόταν μέχρι να κερδίσουν έδαφος τα περιβάλλοντα και οι ατμόσφαιρες που μπορούσαν να δημιουργήσουν χωρίς κάποιο συγκεκριμένο χαρακτήρα, αλλά με την τοποθέτηση του θεατή σε αυτό το ρόλο. Με βάση την αρχαιοελληνική μυθολογία και τα λεγόμενα συγγραφέων του τότε, αλλά και του σήμερα, η έμπνευση εστιάστηκε στη θεογονία του Ησίοδου και την εικόνα του για τον Κάτω Κόσμο. Διαβάζοντας, λοιπόν το κείμενο και συλλέγοντας πληροφορίες από διάφορες πηγές και σύγχρονους συγγραφείς, ξεκίνησε η σύνθεση ενός τοπίου με στόχο μια εμβυθιστική εμπειρία, που δεν θα είχε απαραίτητα ως στόχο τη συσχέτιση του τελικού τοπίου με το ανάγνωσμα. Σε αυτή την εμπειρία ο θεατής μπορεί να νιώσει και να βιώσει ότι θέλει, χωρίς περιορισμούς. Για τον καθένα μπορεί το έργο να σημαίνει κάτι διαφορετικό και να έχει διαφορετική ανάγνωση, ανάλογα την περίοδο που διανύει κάθε άνθρωπος που έρχεται σε επαφή με το έργο. Για κάποιους μπορεί να είναι η έξοδος από μια δύσκολη κατάσταση, για άλλους μπορεί να εικονίζει την πορεία από τη ζωή στο θάνατο, για άλλους την τιμωρία, για άλλους την κάθαρση ή την αναγέννηση. Σχεδόν σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για έναν αποχαιρετισμό, είτε αυτός είναι ευχάριστος, είτε είναι δυσάρεστος, όπως καθημερινά το παρόν πεθαίνει για να γεννηθεί το μέλλον. Στόχος του έργου είναι να εισάγει το θεατή σε έναν υπερβατικό κόσμο, κάνοντάς τον να ξεχάσει για λίγο που πραγματικά βρίσκεται και να νιώσει χαμένος μέσα σε αυτό το χώρο. Με βάση τη λογική της εικονικής πραγματικότητας, ο χώρος πλαισιώνεται από μεγάλου μεγέθους προβολές σε σειρά, ώστε να διαμορφώνουν την εντύπωση ενός ενιαίου χώρου. Ο χωρικός ήχος στοχεύει στην ενίσχυση της ατμόσφαιρας του απόκοσμου τόπου και υπονοεί την παρουσία υπερβατικών όντων που δεν είναι ορατά στο θεατή. Για να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η εμπειρία, η επιστράτευση τεχνικών αρωματισμού του χώρου, με διαφορετικές μυρωδιές σε κάθε σημείο που συνάδουν με την εικόνα, ενεργοποιούν την όσφρηση και συμπληρώνουν αρμονικά το μέρος. Σε πειραματικό επίπεδο δρα η προσπάθεια ένταξης της αίσθησης της αφής στην εμπειρία, με στοιχεία που βγαίνουν στο χώρο, άρρηκτα συνδεδεμένα με τις προβαλλόμενες εικόνες, όπου ο θεατής μπορεί να αγγίξει και να νιώσει μέρος αυτού του κόσμου. Οι δυνατότητες του έργου μπορούν να επεκταθούν από την εμβυθιστική εγκατάσταση σε σκηνικά ταινιών ή θεατρικών παραστάσεων. Το έργο μπορεί να θεαθεί, επίσης, μέσα από VR Headset ή να ενταχθεί στη λογική της επαυξημένης πραγματικότητας, όπου μέσα από ένα κινητό ή τάμπλετ, ο θεατής μπορεί να δει αυτόν τον υπερβατικό, φανταστικό κόσμο ως επέκταση του πραγματικού.80elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Όχι Παράγωγα Έργα 4.0Εικονική πραγματικότηταΜεταπτυχιακή εργασίαVirtual reality