Poka-YioΚουκουτσάκη, Αικατερίνη Εκάτη2025-07-252025-06-25https://artia.asfa.gr/handle/artia/738Η ταινία εστιάζει στη συνύπαρξη ενός ανθρώπινου και ενός ημιανθρώπινου υποκειμένου. Ο χώρος όπου εκτυλίσσεται η δράση είναι ένα οικείο και περιορισμένο σπίτι δίπλα στη θάλασσα, επιλεγμένος ώστε να επιτρέπει την παρατήρηση των λεπτομερειών της καθημερινής τους αλληλεπίδρασης. Ο χαρακτήρας της Cyborg λειτουργεί ως σημείο στοχασμού γύρω από τις έννοιες της εκπαίδευσης, της συμπεριφοράς και της πιθανής συναισθηματικής ανταπόκρισης ενός τεχνητού οργανισμού. Κεντρικό ερώτημα αποτελεί το κατά πόσον η συγκεκριμένη οντότητα μπορεί να υπερβεί τον αρχικό της προγραμματισμό και, μέσω της αλληλεπίδρασης με τον άνθρωπο, να αναπτύξει στοιχεία αυτονομίας και να παραγάγει κάτι απρόβλεπτο, έξω από το προκαθορισμένο μοντέλο. Ιδιαίτερη βαρύτητα αποδίδεται στη σιωπή ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες. Η μεταξύ τους σχέση παρουσιάζεται ως μια διαδικασία σταδιακής μετατόπισης — από την αποστασιοποίηση και την αμηχανία προς την εξοικείωση και την αμοιβαία αποδοχή — όχι μέσω του λόγου, αλλά μέσα από τον ρυθμό, τον κοινό χώρο και την επαναλαμβανόμενη καθημερινή παρουσία.5elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΣυνύπαρξηΘάλασσαΑλληλεπίδρασηΑυτονομίαΑπρόβλεπτοΑποστασιοποίησηΕξοικείωσηΑποδοχήΣχέσηΠτυχιακή εργασίαCoexistenceSemi-humanInteractionBehaviorArtificial beingIndependenceUnexpectedRelationshipDiscomfortConnectionAcceptance