Πούλος, Παναγιώτης, 1954-Νάκας, Σπύρος, 1976-2022-11-232022-11-232008https://artia.asfa.gr/handle/artia/110Βιβλιογραφία: σ. 16Ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα είναι πάντα μοναδικός για τον καθένα μας. Ωστόσο, μέσα από την προσωπική έκφραση, κρίνουμε και αναφερόμαστε σε πράγματα που απασχολούν ενδεχομένως και πολλούς άλλους. Τα έργα αυτά έγιναν όταν άφησα ελεύθερο χώρο για έναν γόνιμο διάλογο ανάμεσα σε υλικά που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και σε σκέψεις που σχετίζονται με τις έννοιες του πολέμου, του ιερού και του παιχνιδιού. Τα υλικά με τα οποία επεξεργάζομαι αυτές τις ιδέες είναι ο χρυσός, το ασήμι, η συνθετική γούνα. Σε αντιστοιχία και κατ’ αναλογία των δυο πρώτων, χρησιμοποιώ επίσης την μπρουτζίνα και τα λεπτά φύλλα αλουμινίου, τα οποία συχνά παρουσιάζονται και ενεργούν ως υποκατάστατα των παραπάνω πολύτιμων υλικών. Τα υλικά αυτά δημιουργούν ήδη από μόνα τους ζεύγη εννοιών όπως το δίπολο ψευδές-ψευδές, αληθινό-ψευδές, αληθινό-αληθινό όπου το αληθινό και το ψεύτικο είναι δυνατόν να υποκατασταθούν από το ζεύγος πολύτιμο-ευτελές. Το παιχνίδι αυτό έγινε οδηγός για να προβάλω με απαρχή τις εγγενείς τους ιδιότητες, και ορισμένες άλλες που δημιουργούνται με αφορμή τις σχέσεις μετάξυ των συγκεκριμένων υλικών.17elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΔιατριβέςΠαιχνίδιαΑποϊεροποίησηΨυχαγωγίαΤο ιερό και ο χώρος του παιχνιδιού στην τέχνηΜεταπτυχιακή εργασία