Ξαγοράρης, ΖάφοςΚλης, Αναστάσιος2025-09-162025-09-162025-07-02https://artia.asfa.gr/handle/artia/757Το έργο Lucien 1884 ενσαρκώνει μια αφήγηση. Ακολουθώντας το καλλιτεχνικό είδος της παραμυθολογίας, μέσα από αντικείμενα-εκθέματα, υπομνήματα και σημειώσεις, περιγράφει μία ιστορία που τοποθετείται στον 19ο αιώνα. Τότε που η θολή ακόμα θεώρηση της εκκολαπτόμενης επιστημονικής μεθόδου άφηνε πολλά σκοτεινά σημεία. Σημεία όπου το λογικό συναντούσε το φανταστικό και επιστημονικές παρατηρήσεις συνόρευαν με τα παραμύθια. Τα αντικείμενα που παρουσιάζονται είναι κατασκευασμένα και έπειτα φθαρμένα ή τροποποιημένα για να διηγηθούν αυτό το “παραμύθι”. Ο σκοπός τους είναι λιγότερο ο ρεαλισμός και περισσότερο η δραματική αφήγηση μίας ιστορίας- μίας παράστασης χωρίς ηθοποιούς. Μία σκισμένη στολή , ένα μοναχικό γάντι και φθαρμένες φωτογραφίες- αυτά, ανάμεσα σε άλλα αντικείμενα πλαισιώνουν μία ιστορία χαμένη στον χρόνο. Μέσα απο αυτά τα “εκθέματα”, ο θεατής μαθαίνει για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας και για την ερευνητική αποστολή που αποτέλεσε το τέλος τους. Μέσα από σημειώσεις, υπομνήματα και ευρήματα παρουσιάζεται ως γεγονός ένα χαμένο κομμάτι ιστορίας. Όμως προσοχή: η κάμερα είναι χαλασμένη, οι φωτογραφίες δεν δείχνουν παρά σκιές και μοναδικός οδηγός του επιστήμονα είναι μία γοτθική νουβέλα.10elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΕγκατάστασηΚατασκευέςΦωτογραφίαΑφήγησηΠτυχιακή εργασίαInstallationArt objectsPhotographyNarrative