Χατζησάββα, ΕρατώΔασκαλόσογλου, Στεφανία-Σπυριδούλα2025-11-102025-11-102025-10-22https://artia.asfa.gr/handle/artia/792Η παρούσα εικαστική πρόταση αποτελείται από μια σειρά ψηφιακών έργων που διερευνούν τον διάλογο ανάμεσα στη ζωγραφική παράδοση του 17ου και 18ου αιώνα και τις σύγχρονες ψηφιακές τέχνες. Το ψηφιακό μέσο μου έδωσε τη δυνατότητα να πειραματιστώ με διαστρωματώσεις, διαφάνειες και εφέ, τα οποία ξεπερνούν τις δυνατότητες των παραδοσιακών μέσων. Η εκτύπωση σε πλεξιγκλάς συνδέεται με την ιδέα της διαύγειας και της ελαφρότητας, ενώ ο φωτισμός από πίσω μετατρέπει την εικόνα σε φωτεινό αντικείμενο, σχεδόν σαν βιτρό. Τα τοπία αντλούν έμπνευση από την αρχιτεκτονική των γοτθικών εκκλησιών: τις υψίπεδες καμάρες, το φιλτράρισμα του φωτός μέσα από τα βιτρό και την αίσθηση μιας κάθετης ανόδου προς το θείο. Παράλληλα, τα έργα συνομιλούν με το μπαρόκ και το ροκοκό, μέσα από μυθικές μορφές και υπερβολή στη διακόσμηση. Όμως η σαφήνεια αυτών των ρευμάτων ανατρέπεται με τη χρήση αφηρημένων περιοχών και ψηφιακής επεξεργασίας, έτσι ώστε να συνδεθεί το παρελθόν με το παρόν και την τεχνολογία. Ο φωτισμός από πίσω δεν είναι απλώς τεχνικό στοιχείο αλλά μέρος της έννοιας του έργου. Κάνει την εικόνα να αναπνέει, να αλλάζει καθώς ο θεατής κινείται γύρω της, δημιουργώντας εναλλαγές και εντάσεις. Το φως που διαπερνά το εσωτερικό θυμίζει τη λάμψη των βιτρό στις γοτθικές εκκλησίες και προσδίδει μια αίσθηση ιεροπρέπειας. Έτσι, ο θεατής δεν βλέπει απλώς εικόνες· βιώνει μια εμβύθιση σε έναν σύγχρονο ναό εικόνων και φωτός. Παρόλο που τα έργα αντλούν έμπνευση από καλλιτέχνες όπως οι Fragonard, Boucher, Steinbrück, De La Fosse και Lemoyne, εγώ ενσωματώνω τη δική μου ματιά για το πώς αντιλαμβάνομαι τον κόσμο. Το ενδιαφέρον μου εστιάζει λιγότερο στη σωματικότητα των μορφών και περισσότερο στην αναδιαμόρφωση των τοπίων και του περιβάλλοντος. Μέσα από την ψηφιακή χειρονομία, τα αρχικά στοιχεία μετασχηματίζονται σε φανταστικά, υπερβατικά τοπία που παραπέμπουν σε μνημεία, σπηλαιώδεις ναούς και πύλες φωτός. Εκεί μνήμη, φαντασία και πραγματικότητα συγχωνεύονται. Το αφηρημένο στοιχείο εκφράζει τον τρόπο που εγώ βιώνω την πληροφορία και τα συναισθήματα: θολά, πολυεπίπεδα, με κενά και αβεβαιότητα. Η επιλογή του ψηφιακού μέσου και του φωτισμού αντικατοπτρίζει τη σχέση μου με την εποχή μας· την υπερφόρτωση εικόνων και την τεχνολογία, αλλά και την επιθυμία να αποδώσω μια πιο προσωπική, ονειρική διάσταση μέσα από το ψηφιακό χάος.13elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΨηφιακή τέχνηΒιτρόΠλεξιγκλάςΨηφιακό χάοςΜπαρόκΦωςΦωτισμόςΠτυχιακή εργασίαDigital artStained glassPlexiglassBaroqueLightIllumination