Μπέτσου, ΒίκηΤαμπασούλη, Ειρήνη2025-11-192025-11-192025-11-26https://artia.asfa.gr/handle/artia/803Η παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο «Έμβια Συστήματα και Βιοτέχνη» εξετάζει θεωρητικά και ιστορικά τη βιοτέχνη και τη συνάντησή της με τον μεταανθρωπισμό και την έννοια του κυβοργικού σώματος. Η μελέτη εστιάζει σε καλλιτεχνικές πρακτικές που αξιοποιούν ζωντανούς οργανισμούς, βιοτεχνολογικές διαδικασίες και επιστημονικά πρωτόκολλα, προκειμένου να επαναπροσδιορίσουν τα όρια μεταξύ ζωής και τεχνολογίας, φυσικού και τεχνητού, ανθρώπινου και μη ανθρώπινου. Μέσα από την ανάλυση έργων των Eduardo Kac, Tissue Culture & Art Project και Stelarc, διερευνώνται ζητήματα ταυτότητας, σωματικότητας, ηθικής και αισθητικής της βιοτεχνολογίας, καθώς και οι τρόποι με τους οποίους η τέχνη συνομιλεί με τις σύγχρονες επιστημονικές και φιλοσοφικές προκλήσεις. Το θεωρητικό πλαίσιο της εργασίας στηρίζεται στις μετα-ανθρωπιστικές θεωρίες των Donna Haraway και Rosi Braidotti, οι οποίες προτείνουν μια μη-ανθρωποκεντρική κατανόηση της ύπαρξης και μια νέα οντολογία της σχέσης μεταξύ ζωής και μη-ζωής. Εξετάζεται η έννοια της υβριδικότητας ως δυναμικού τόπου συνάντησης ανθρώπου, μηχανής και άλλων μορφών ζωής, καθώς και η έννοια του «μερικώς ζωντανού» (partial life) ως φιλοσοφική και αισθητική κατηγορία που αμφισβητεί τις δυαδικότητες της δυτικής σκέψης. Η εργασία προτείνει την κατανόηση του σώματος ως ανοιχτού, μεταβαλλόμενου πεδίου, στο οποίο η ζωή και η μη-ζωή, το οργανικό και το τεχνητό, αλληλοδιεισδύουν και συνυπάρχουν σε μια διαδικασία συνεχούς μετασχηματισμού. Μέσα από αυτή τη θεώρηση, η βιοτέχνη αναδεικνύεται όχι μόνο ως αισθητική πρακτική, αλλά και ως φιλοσοφική διερεύνηση της ίδιας της έννοιας του έμβιου.47elAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 InternationalΒιοτέχνηΜετανθρωπισμόςΒιοτεχνολογίαΚυβόργιοΜεταπτυχιακή εργασίαBioartPosthumanCyborgΒiotechnology