Σαντοριναίος, Μάνθος, 1954-Ζουρούδης, Δ.Ραφτόπουλος, ΦώτηςΣωτήρχος, ΣταύροςΚαλφαγιάννης, Μ.Σημίτης, Μάριος, 1964-2022-11-242022-11-242008https://artia.asfa.gr/handle/artia/168Βιβλιογραφία: σ. 40Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης"Το τελευταίο έργο του Μ. Duchamp, το «Etant Donnes» (Δεδομένα είναι...), αποτελεί σημείο αφετηρίας για την παρούσα θεωρητική εργασία όπως και για την ανεξάρτητη πρακτική πτυχιακή εργασία. Σε αναλογία με το αυτοποιητικό συστημικό μοντέλο σκέψης επιλέγονται δύο κεντρικά στοιχεία του έργου τα οποία έχουν ιδιαίτερη μεθοδολογική αξία: το εντός, δηλαδή το ίδιο το έργο και το εκτός, δηλαδή το περιβάλλον του έργου. Με άλλα λόγια, πρώτον το έργο ως σύστημα στην υλική του υπόσταση (το οποίο στην περίπτωση του 'Etant Donnes δεν είναι προσβάσιμο για τον θεατή) και δεύτερον τον θεατή με την περιορισμένη οπτική γωνία του (η οποία στο 'Etant Donnes αποτελείται από μία μικρή σχισμή σε μία ξύλινη πόρτα). Στο πλαίσιο της αυτοποιητικής θεωρίας ο θεατής/παρατηρητής έρχεται αντιμέτωπος με τυφλά σημεία στην όρασή του και στην ευρύτερη γνώση του, συνεπώς βλέπει ότι δεν βλέπει. Παράλληλα, το έργο ως υλική κατασκευή αποκαλύπτεται ως μία διάταξη αντικειμένων, ή δίκτυο σχέσεων ενός συστήματος κλειστού και άγνωστου για τον θεατή. Συνεπώς τα δύο κύρια τμήματα της εργασίας αφορούν τον εσωτερικό τρόπο λειτουργίας ενός έμβιου ή μηχανικού συστήματος και τον ρόλο του παρατηρητή που εξερευνά αυτή την λειτουργία.41elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΔιατριβέςΚυβερνητικήΘεωρία συστημάτωνΜηχανέςΜεταπτυχιακή εργασία