Χαρβαλιάς, Γιώργος, 1956-Πασχάλης, Β.Μπέτσου, Βίκη, 1971-Κοκκινιά, Πόλυ2022-11-232022-11-232006https://artia.asfa.gr/handle/artia/139Βιβλιογραφία: σ. 31-32Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης"Στην καθημερινή ζωή περιστοιχιζόμαστε από εικόνες οικείες και φιλικές. Η γνώριμη και καθησυχαστική τους όψη επικολλάται θα έλεγε κανείς πάνω σε άλλες εικόνες φρικτές, αποτρόπαιες και αποκρουστικές και τις καθιστά αόρατες. Πρόκειται για εικόνες που «παράγουμε» με την καθημερινή τετριμμένη δραστηριότητά μας. Συνηθισμένες και κοινότοπες ενέργειες και πράξεις, για την κοινή αντίληψη τελείως άκακες, όπως για παράδειγμα η προετοιμασία του φαγητού, μπορούν να παρουσιαστούν ξαφνικά μπροστά στα μάτια μας σαν πράξεις απεχθείς. Μπορεί τότε να συμβεί πράγματα καθημερινά και καταστάσεις καθ' όλα οικείες να απενδυθούν την γνώριμή τους παρουσία και να μεταπηδήσουν σε μια αλλόκοτη και ζοφερή πραγματικότητα. Πρόκειται για την ανησυχαστικότητα του υπέρμετρα καθημερινού. Στο έργο συνδυάζονται σε μια εγκατάσταση, μια σειρά ολιγόλεπτων video, ένα αρχείο στατικών εικόνων, και αντικείμενα-κατασκευές. Κανένα στοιχείο δεν νοείται αυτόνομο. Όλα αποκτούν νόημα στη σύνταξή τους με τα υπόλοιπα. Η συνολική διευθέτηση του έργου παραπέμπει στο επιστημονικό πρωτόκολλο και τις αισθητικές παραμέτρους των βιολογικών και ιατρικών επιστημών. Ο ψυχρός φωτισμός, η λιτότητα και καθαρότητα του χώρου, η ευταξία, η έλλειψη ήχου, μια υπαινισσόμενη τελετουργία, αποπνέουν την ανησυχαστική αίσθηση που θα έδινε ο κοινός τόπος ανάμεσα σε ένα νεκροτομείο και μια αίθουσα μαιευτηρίου.33elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΔιατριβέςΆνθρωπος στην τέχνηΜεταπτυχιακή εργασία