Πούλου, Δέσποινα, 1983-2022-11-252022-11-252008https://artia.asfa.gr/handle/artia/219Βιβλιογραφία: σ. 37-38Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης"Το πρώτο εργαστήριο, αποκλειστικά αφιερωμένο στη ψυχαναλυτική έρευνα, ιδρύθηκε από τον Βίλχελμ Βουντ (1827-1912), γερμανό ιατρό, ψυχολόγο και φυσιολόγο, το 1879, ορίζοντας έτσι τη γέννηση της ψυχολογίας. Ο Βουντ, που επιθυμούσε την κατανόηση του ανθρώπινου μυαλού, αντιμετώπιζε τη συνείδηση σαν μία χημική ένωση και υπό αυτήν την έννοια προσπάθησε να ορίσει τα διαφορετικά στοιχεία, κομμάτια από τα οποία αυτή απαρτίζεται. Κατά την περίοδο του 1890, ο αυστριακός νευρολόγος Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939), μέσω της επιμονής του να ανακαλύψει μία αποτελεσματική μέθοδο αντιμετώπισης των νευρωτικών και υστερικών συμπτωμάτων των ασθενών του, συμβάλλει στη γέννηση της ψυχανάλυσης. Η νέα αυτή μέθοδος ψυχοθεραπείας, αναπτύχθηκε χάρη σε ερμηνευτικές μεθόδους όπως η ενδοσκόπηση και η κλινική παρατήρηση, που χρησιμοποιήθηκαν από τον ο Φρόυντ για την κατανόηση της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης αλλά και την επίλυση των ασυνείδητων συγκρούσεων. Πιο συγκεκριμένα, ο όρος ψυχανάλυση εμφανίστηκε πρώτη φορά στο άρθρο του Φρόυντ, Heredity and the Aetiology of the Neuroses, που εκδόθηκε το 1896 στο Revue neurologique, στο Παρίσι. Το άρθρο αυτό προσέφερε μία αναλυτική παρουσίαση των σκέψεων του Φρόυντ, σχετικά με τη σεξουαλική αιτιολόγηση των νευρώσεων.44elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΔιατριβέςΨυχανάλυση και τέχνηΦοβία ευνουχισμού στην τέχνηΦοβία ευνουχισμού στον κινηματογράφοΜεταπτυχιακή εργασία