Δασκαλοθανάσης, Νίκος, 1961-Μπαλή, Σοφία - Ιωάννα2023-09-122023-09-122023https://artia.asfa.gr/handle/artia/399Η παρούσα υπόθεση εργασίας εκκινεί από τις θεωρητικές διατυπώσεις των M. Lazzaratto, M. Hardt και Α. Negri σχετικά με την «άυλη εργασία», της διείσδυσης, δηλαδή, στην παραγωγή μιας σειράς δραστηριοτήτων που δίνουν έμφαση στις διανοητικές ικανότητες του εργαζομένου, είτε είναι γνωστικές είτε ψυχο συναισθηματικές ή κοινωνικές και οφείλουν την αύξηση της παρουσίας τους στην εργασιακή δραστηριότητα στις νέες τεχνολογίες και στο σχηματισμό του τριτογενούς τομέα παραγωγής και της οικονομίας της επικοινωνίας και της πληροφορίας. Η διείσδυση αυτή, επιφέρει αλλαγές στην εργασιακή συνθήκη και μετασχηματισμούς στην προσωπικότητα του ίδιου του υποκειμένου που εργάζεται με αυτά τα χαρακτηριστικά. Η διάτρηση των ορίων μεταξύ εργάσιμου και ελεύθερου χρόνου, η επισφάλεια των όρων εργασίας μεγάλου αριθμού κλάδων επαγγελματιών, αλλά και οι δυνατότητες που μπορεί δυνητικά να προσφέρει η άυλη εργασία, όπως το νομαδικό τρόπο ζωής ή την αδιαμεσολάβητη επαγγελματική δραστηριότητα, αποτελούν μερικές από τις πτυχές της συζήτησης στην οποία η θεωρία αυτή συμμετέχει. Το διερευνητικό ερώτημα που θα απασχολήσει αυτή την εργασία είναι το κατά πόσο η θεωρία αυτή βρίσκει το αναλογικό της αντίστοιχο στο επίπεδο της τέχνης και της αρχιτεκτονικής, εξετάζοντας συγκεκριμένα παραδείγματα της δεκαετίας 1960-1970 και το κατά πόσο μια τέτοια διασύνδεση είναι έγκυρη ή όχι. Οι μορφές καλλιτεχνικής πρακτικής που θα παρουσιαστούν έχουν επιλεγεί ως σχόλια πάνω σε θέματα εργασίας και ειδικότερα πάνω σε πτυχές που θίγει η άυλη εργασία, προκειμένου να μπορέσει να εξαχθεί ένα συμπέρασμα σχετικά με το πώς καλλιτέχνες ή αρχιτέκτονες που δραστηριοποιήθηκαν τη δεκαετία του ’60, συνδιαλέχθηκαν με τα ρεύματα σκέψης της πολιτικής θεωρίας που άρχισαν ν’ αναδύονται την ίδια περίοδο. Για παράδειγμα, η «άρνηση της εργασίας» ως πρόταγμα και πρακτική της εργατικής αυτονομίας στην Ιταλία της δεκαετίας του 1970, ως μια μορφή απάντησης στους σύγχρονους τρόπους εκμετάλλευσης, έχει αποτελέσει κοινό τόπο θεωρητικής αναζήτησης και στους καλλιτέχνες, όπως θ’ αναλυθεί στη συνέχεια. Σε ό, τι αφορά την αρχιτεκτονική, τα χωρο-δικτυώματα, οι μεγαδομές, η αποϋλοποιημένη αρχιτεκτονική, οι κινητές δομές και οι πειραματισμοί πάνω σε ζητήματα νομαδικής ζωής, θα αλληλοσχετισθούν με την ανάγκη για επικοινωνία και διασύνδεση σε παγκόσμιο επίπεδο, το νομαδισμό και τις απελευθερωτικές ή μη δυνατότητες της τεχνολογίας. Θα εξεταστεί, επίσης, το κατά πόσο οι χωρικές επινοήσεις που προτάθηκαν ως ουτοπικές ή δυστοπικές λύσεις ανταποκρίνονται σε αυτούς τους νέους τρόπους και τα νέα μέσα παραγωγής που εγκαθιδρύει η επικράτηση της άυλης εργασίας.69elΑναφορά Δημιουργού 4.0 ΔιεθνέςΑυλη εργασίαΓενική διάνοιαΜεταφορντισμόςΆρνηση της εργασίαςΠτυχιακή εργασίαImmaterial labourGeneral intellectPost-FordismRefusal of labourAnartistAnarchitecture