Ποντικού, Ευγενία2022-11-282022-11-282017https://artia.asfa.gr/handle/artia/237Περιέχει βιβλιογραφίεςΤο βασικό ερευνητικό πεδίο της παρούσας πτυχιακής διατριβής είναι η πολιτισμική οικειοποίηση, ενώ συγκεκριμένα εξετάζεται ο τρόπος που αυτή αναδύεται σε μια εποχή όπου το ζήτημα της υβριδικότητας των πολιτισμών συζητιέται έντονα στα πλαίσια της πολιτισμικής θεωρίας και έρευνας. Πολλές ερευνήτριες αξιολογούν την πολιτισμική υβριδικότητα ως μια δημοκρατική αντίσταση απέναντι στην κυρίαρχη εξουσία ενώ άλλες της επιτίθενται καθώς την αντιμετωπίζουν ως ένα προβληματικό σύμπτωμα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Στα πλαίσια της παρούσας διατριβής γίνεται αναφορά στην πολιτισμική υβριδικότητα ως ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα στους κόλπους της μεταποικιοκρατικής θεωρίας. Κύριος στόχος είναι να παρουσιαστεί, μέσα από μια συγκριτική επισκόπηση και ανάλυση της υπάρχουσας ερευνητικής βιβλιογραφίας, ότι η θεωρία της πολιτισμικής υβριδικότητας σχετίζεται και δικαιολογεί την πρακτική της πολιτισμικής οικειοποίησης ενώ ταυτόχρονα δεν αποτελεί χρήσιμο θεωρητικό εργαλείο καθώς αγνοεί ζητήματα που πηγάζουν από τις σχέσεις εξουσίας. Στην εργασία αναπτύσσονται όψεις τις πολιτισμικής οικειοποίησης, ενώ αναδεικνύονται τόσο η ιστορικότητα της, όσο και ο συσχετισμός της με την μεταποικιοκρατική θεωρία. Τέλος, παρουσιάζονται οι πλέον σημαίνοντες διεθνείς οργανισμοί και μη κυβερνητικές οργανώσεις με κύριο αντικείμενό τους την προστασία της πολιτισμικής κληρονομιάς. Η πολιτισμική οικειοποίηση δεν αντιμετωπίζεται σε αυτή την εργασία ως σύγχρονο φαινόμενο. Αφετηρία αποτελεί η «άφιξη» των πρώτων αποικιοκρατικών θησαυρών ήδη από τις πρώτες αποικιοκρατικές επεκτάσεις και το πώς αυτοί χρησιμοποιήθηκαν έπειτα στον δυτικό κόσμο, κυρίως καλλιτεχνικά, μέσα από το κίνημα του Οριενταλισμού ενώ επίσης σημαντική τομή στο ζήτημα της πολιτισμικής οικειοποίησης ήταν η αλλαγή του υποδείγματος στον χώρο της τέχνης από το κίνημα του σουρεαλισμού. Μπορούμε να παρατηρήσουμε λοιπόν, ότι τα μη δυτικά αντικείμενα χρησιμοποιήθηκαν από τον δυτικό κόσμο στην πρώτη περίπτωση για να τονώσουν την κυριαρχία της Δύσης έναντι των αποικιών της και στην δεύτερη περίπτωση για να δομήσουν μια εναλλακτική πραγματικότητα. Και στις δύο περιπτώσεις, ο μη δυτικός πολιτισμός αξιοποιήθηκε παρά την θέληση του και στιγματίστηκε μέσα από την κυρίαρχη αφήγηση που τον ήθελε άλλοτε ως αφοσιωμένο στα πάθη, και άλλοτε ως θύμα, αδύναμο και μη ικανό να αυτοπροσδιοριστεί και να εκπροσωπήσει τον εαυτό του.30elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΠτυχιακές εργασίεςΟικειοποίηση (Τέχνη)Μεταποικιοκρατική θεωρίαΠολιτισμική κληρονομιάΠτυχιακή εργασία