Ιωαννίδης, ΑνδρέαςΣπυρόπουλος, Κωνσταντίνος Θ.2022-11-292022-11-292020https://artia.asfa.gr/handle/artia/260Περιέχει βιβλιογραφίαΗ παρούσα πτυχιακή εργασία, έχει ως σκοπό να παρουσιάσει το έργο του Έλληνα ζωγράφου Μιχάλη Οικονόµου (1884-1933), καθώς και τον τρόπο µε τον οποίον εξελίχθηκε στη διάρκεια της ζωής του. Στην πραγµατικότητα, όµως, η πρόθεση αυτής της µικρής µελέτης, είναι να κάνει τον αναγνώστη να βιώσει το µεγαλείο και τη συγκίνηση των συνθέσεών του. Κίνητρο για να ασχοληθώ µε αυτό το θέµα, αποτέλεσε πρωταρχικά η επιθυµία µου να µελετήσω τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της καλλιτεχνικής παραγωγής του Μιχάλη Οικονόµου, και κατ’ επέκταση τη συγκεκριµένη εικαστική έκφραση. Οµολογώ ότι θεώρησα περίεργο το γεγονός, ότι παρά τη διεθνή αναγνώριση τού ζωγράφου εκείνη την εποχή, στις µέρες µας το όνοµά του παραµένει σε σχετική αφάνεια, δίχως να γίνονται συχνές αναφορές στο πλούσιο έργο του. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο, ότι υπάρχει ουσιαστική έλλειψη βιβλιογραφικών και ιστορικών τεκµηρίων σχετικά µε τον ίδιο. Λαµβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, θεώρησα ως καλή ευκαιρία αυτήν την πτυχιακή εργασία, ώστε να προσεγγίσω το έργο τού καλλιτέχνη που αγαπώ ιδιαίτερα. Αναζητώντας τον τίτλο της µελέτης µου, επέλεξα να χρησιµοποιήσω τον νεολογισµό ονειρογραφία. Ψάχνοντας την παρουσία αυτής της λέξης σε βιβλία, –έπειτα από αρκετή έρευνα– παρατήρησα µε έκπληξη, ότι η σκέψη µου έτυχε να συναντηθεί µε εκείνη του καθηγητού ιταλικής λογοτεχνίας, κ. Γεράσιµου Ζώρα, ο οποίος στο επιστηµονικό του άρθρο «Ονειρογραφία: τρεις κόσµοι υποκειµενικοί», φαίνεται πως είχε χρησιµοποιήσει ήδη, ακριβώς τον ίδιο νεολογισµό. ∆ιαβάζοντας, λοιπόν, την εξαιρετική έρευνα του κ. Ζώρα, αποφάσισα να διατηρήσω στον τίτλο τής εργασίας µου τη συγκεκριµένη λέξη, διότι θεωρώ ότι περιγράφει σε µεγάλο βαθµό την εικαστική έκφραση των τοπίων του Οικονόµου. Μάλιστα, η επεξήγηση που δίνει ο κ. Ζώρας σχετικά µε τον τίτλο τού άρθρου του και τον νεολογισµό που χρησιµοποιεί, πιστεύω ότι δικαιολογεί πλήρως την επιλογή µου. Ο Ζώρας γράφει: «Με αυτόν θέλω να τονίσω τους συγγενικούς δεσµούς ανάµεσα στους δύο υποκειµενικότερους κόσµους, του ονείρου και της τέχνης, που έχουν πολλές και βασικές οµοιότητες µεταξύ τους και φαίνεται ότι λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, σε µία αέναη αλληλοδιαπλοκή, µε εναλλασσόµενη παροχέτευση δανείων και αντιδανείων».66elΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 ΔιεθνέςΠτυχιακές εργασίεςΟικονόµου Μιχάλης 1884-1933Ελληνική ζωγραφικήΠτυχιακή εργασία